Steunvrouwen maken het verschil

Door Lida Fokker

Noura: “Ze geeft me kracht en energie”
Anneke: “Het is maar het kleine dat je doet, maar dan doe je heel veel voor die persoon”

Noura was 22 toen ze in 2001 vanuit Marokko naar Nederland kwam. Ze trouwde, haalde haar inburgeringsexamen en werkte als schoonmaakster. Maar door problemen strandde in 2014 haar huwelijk en kwam ze in een isolement. Ze werd depressief en durfde de deur niet meer uit, kon ook niet meer werken. Haar familieleden woonden ver weg. Op aanraden van een vriendin nam ze (na twee jaar eenzaam ploeteren) de stap naar het zoeken van hulp en zo maakte ze via het maatschappelijk werk van Doras in Amsterdam Noord kennis met Anneke (60).

Anneke had zich als vrijwilliger aangemeld bij het project Steunvrouwen van Doras omdat ze – na afgekeurd te zijn voor haar werk- iets wilde betekenen voor de maatschappij.
Het klikte meteen tussen de twee vrouwen. Anneke nam Noura mee naar buiten, ze gingen samen naar de Hema, dronken koffie samen, deden iets leuks. Ook ging Anneke mee naar instanties of hielp met lastige telefoontjes. Ze adviseerde Noura om een rechte houding aan te nemen en mensen aan te kijken.

En na een jaar is er veel veranderd. Noura: “Vroeger was ik helemaal dicht. Nu doe ik make-up op, draag niet meer alleen zwarte kleren en ik durf met mensen te praten. Ik sport en zit niet meer de hele dag achter de tv”. Anneke beaamt dit: “Ik zie nu een heel andere vrouw. Toen ik haar voor het eerst zag dacht ik: jou wil ik eruit halen, je bent nog veel te jong voor dat soort dingen’’.

Noura ziet nu weer een toekomst voor zichzelf, ze volgt een computercursus, bezoekt banenmarkten en hoopt over een tijdje werk te vinden. Ze raadt andere vrouwen aan om ook een steunvrouw te zoeken. “Je pijn moet je echt met iemand delen, dan krijg je ook rust van binnen”.

Anneke: “Ik zie wat ik heb bereikt, dat geeft voldoening. Ik heb je geholpen en ben blij dat je verder kan gaan in het leven”. Deze twee vrouwen blijven elkaar met wederzijds plezier ontmoeten, maar dat is niet het doel van steunvrouwen. In principe ben je steunvrouw voor één jaar. Je spreekt eenmaal per week af, maar het kan ook meer worden. Wat besproken wordt tussen steungever en – ontvanger komt niet naar buiten, beiden moeten zich veilig kunnen voelen. Als steunvrouw ontmoet je eens in de zes weken ook andere steunvrouwen, om ervaringen uit te wisselen en elkaar te adviseren.

Ook steunvrouw worden?
Stichting Doras wil graag meer vrouwen in Amsterdam-Noord de steun geven die zij nodig hebben en zoekt daarvoor Nederlands sprekende vrijwilligers van alle nationaliteiten. Heb je belangstelling, neem dan contact op met de coördinator via steunvrouwen@doras.nl, bel naar 020 – 2359 587 of 06 – 1004 7147.